Grondtoon

from NulPunt by Kern Koppen

	/

Streaming + Download

Purchasable with gift card

about

Wanneer we Krim precies hebben leren kennen en via wie weet ik niet meer, ik weet alleen wel dat we hem via via elke keer weer tegenkomen. Op zeer veel vlakken erg gemotiveerd bezig en creatief aangelegd: de muziek, fotografie, grafitti, schilderen, filmen. Lijkt me een goede zaak dat we hem telkens weer tegen het lijf lopen. Hij is vaak nauw betrokken geweest bij de dingen die we hebben gedaan, bijvoorbeeld bij de clip van Din, en de nieuwe clip voor ... (verrassing!), die hij gemonteerd heeft en voor de helft geschoten. De track Grondtoon is ontstaan in de korte periode dat Krim in Den Haag woonde. In z'n kamertje liet hij een beat horen van Saggat, een vriend van 'm uit Belgrado met wie hij samen een crew vormt: OSM (Ons Soort Mensen). Daar zijn we op gaan schrijven zo'n anderhalf jaar geleden, dus het werd weleens tijd om het nummer uit te brengen dachten we zo.

De titel Grondtoon geeft niet zozeer het onderwerp van de teksten aan, alswel een sfeer impressie. De grondtoon is de laagste of voornaamste toon van een akkoord. In ons geval is de grondtoon metaforisch voor de donkere stemming die constant door de teksten en de muziek heen is geweven. Luister en huiver... dat heb ik altijd al willen zeggen omdat het zo stoer klinkt.

lyrics

(Krim) Bekijk het maar en redeneer mee terug
De spiegel is een ezelsbrug
Onderdruk een kinderachtig gepuzzelde glimlach
En een munt voor geluk in de put waar ik in zat
Op de bodem, de grondtoon
Laat niets te wensen over, laat ziektes lekker doden
24 jaar ja ben ver gekomen
Laat het voor wat het is de rest kan ik wel dromen
Bezig met verandering wetend hoe het anders is
Zie mezelf op mn bek gaan als ik terug kijk
Doe een kunstje op het dunne ijs
Geen flauwekul kunst terug naar het nulpunt
Scheep m’n nabestaanden op met een doos dia’s uit m’n dagen in Portugal (pensa em mim)
Als een vlag halfstok dertien hoog op een dakrand
Blijf ik omhoog kijken of m’n leven d’r van afhangt

(Ki) Mediteer als een monnik, zweef zonder chronic
In een etherische sfeer waar begon ik
Strikvragen, obstakels
Met mezelf in de knoop als mijn navel
(Grondtoon)ik voel het van binnen
Als een kind in het begin die zijn moeder hoort zingen
Ik zink in de inkt van mijn pen
De kraak als in platen die klinkt in mijn stem
Vind ik de Zen, zoek het binnenin
Bezoek een reünie in mijn herinnering
Van een kring die bedoeld zonder einde was, en echt
Ik heb de helft ervan vroegtijdig dag gezegd
Het is weg, wie weet de volgende keer
Een nieuw leven, nieuwe kansen en zo volgen er meer
En weer zal ik zoeken naar perfectie
Blind voor de dode hoeken, van mijn reflectie

(Ahab) (Dat semi poëtische gezeik van die mannen)
Ik drijf, weg, op de zanderige grondtoon van de beat
Ik glijd, weg, zoek een hand als ik rondloop en gebied
Begrijp mij, wat zeg ik, wat voel ik, nou kijk
Weg, dat bedoel ik nou
Het water is lauw, het water is koud
Omringd door een dampkring die nauwelijks stand houdt
Laat die stralen maar komen
Ik zocht er nog een paar voor me dromen
Gevochten, gestreden, gewond, geraakt, geleden
Gedrocht, bedrog zonder reden
Afslag gemist, ik had die bocht moeten nemen
Maar draaide er omheen
Er omheen, er omheen, er omheen, er omheen, er omheen en er omheen
Kom er niet meer uit, welke pil ik ook neem